maandag 8 augustus 2016

Verschrikkelijk nieuws en een emotionele warboel

Het is een tijd geleden en er is een hoop te vertellen...
Een aantal dagen nadat we iedereen verteld hebben dat ik in verwachting ben kreeg ik plotseling helderrood bloedverlies. Ik was doodsbang... maakte mezelf wijs dat ik het vruchtje verloren was.

Gelukkig was dat niet zo, na overleg met de VK werd er een spoedecho gemaakt en bleek dat ons kleintje gewoon goed zat. Het was nog ieniemienie maar het was er wel!

Helaas werd het vanaf dat moment emotioneel en lichamelijk een heftige maand... ik kreeg heel veel rugpijn... er waren dagen dat ik van ellende niet kon zitten, staan of lopen en ik ben bij de HA geweest voor advies... Ik kreeg 5 tabletjes Diazepam mee, voor 'uiterste nood' waarvan ik er 1 heb gebruikt toen het op z'n heftigst was.

Verder heb ik het niet meer gebruikt omdat er weinig bekend was van het effect van deze 'spierverslapper' op de baby en ik geen risico wil lopen.

Ondanks dat ik niet geloof dat de Diazepam er iets mee te maken had kreeg ik vlak erna gevoelens die ik niet eerder ervaren heb. Ik werd erg neerslachtig, zag alles somber in en maakte onnodig veel ruzie met M. terwijl M en ik eigenlijk nooit ruzie hebben....

Ik sliep slecht, hing iedere dag boven de toilet, werd vaak wakker, had veel rugpijn en was een emotionele warboel.

Daarbovenop kregen we heel slecht nieuws in de familie.
Hier wil ik niet te ver over uitwijken maar de ziekte is terug bij W.
De klap die we allemaal hebben gekregen hierdoor is groot, er is een groot verdriet en een heftige onzekerheid in de plaats gekomen voor die neerslachtigheid (die gelukkig na 3 weken weg ging)
... De tijd zal ons moeten leren hoe of wat het verder moet met W maar voorlopig drukt de verschrikkelijke waarheid op mijn hart. Ik zou niet weten wat ik moest als.... ..... ..... 

Voor nu is er ook ander nieuws: Mama L komt morgen lekker een nachtje slapen! Omdat wij zo ver weg wonen zie ik haar niet heel veel dus ik vind het super. Ze komt met het OV om te kijken hoe dat gaat en als dat allemaal goed gaat komt ze misschien vaker langs. Ik mis haar erg dus dat zou fijn zijn. Woensdag om 15.45 uur is de 12-weken echo en dan gaat ze ook mee.

Hopelijk is alles nog goed met ons kleine 'draakje'...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten