En het is..... een baby!

En ineens zijn we 2 maanden verder.
Allereerst de baby: WE KRIJGEN EEN ZOONTJE!!

We hebben met 16 weken een speciale geslachtsbepalende echo gedaan en het was prachtig.
Dit keer waren Pa en Ma R en Papa H en zijn verloofde W erbij.
Omdat W ziek is en nu met de Chemo bezig is was het heel belangrijk voor me dat zij erbij kon zijn. Ik ben dan ook zo ontzettend blij dat dit gelukt is!

Overigens is dit al een maand geleden en hebben we inmiddels afgelopen dinsdag ook de 20-weken echo al gehad. Vandaag ben ik 19 weken en 4 dagen zwanger dus zegmaar 'op de helft'.
Het wordt allemaal steeds echter nu en we hebben zelfs een deel vd babykamer al klaar!

Papa H is het familiewiegje van W aan het klaarmaken en Schoonmoeder R gaat daar een hoes in maken voor me. Ondertussen is het kamertje geschilderd, staan de kledingkast en het ledikantje al klaar, hebben we een nieuwe auto gekocht mbv de ouders en is bijna alles al in huis!

Met W gaat het redelijk.... er zijn goede en minder goede dagen...
Verder kijken we heel voorzichtig vooruit, ze heeft nu 2 kuren gehad en die schijnen wel enige vooruitgang te boeken dus daar houden we ons maar aan vast.
Ik merk dat de gezondheid van W mij heel erg bezighoudt maar probeer echt wel te genieten van de zwangerschap. Ondertussen zijn M en ik vooral bezig met het voorbereiden op de komst van ons kleine kindje.

Ik hou je op de hoogte....

Verschrikkelijk nieuws en een emotionele warboel

Het is een tijd geleden en er is een hoop te vertellen...
Een aantal dagen nadat we iedereen verteld hebben dat ik in verwachting ben kreeg ik plotseling helderrood bloedverlies. Ik was doodsbang... maakte mezelf wijs dat ik het vruchtje verloren was.

Gelukkig was dat niet zo, na overleg met de VK werd er een spoedecho gemaakt en bleek dat ons kleintje gewoon goed zat. Het was nog ieniemienie maar het was er wel!

Helaas werd het vanaf dat moment emotioneel en lichamelijk een heftige maand... ik kreeg heel veel rugpijn... er waren dagen dat ik van ellende niet kon zitten, staan of lopen en ik ben bij de HA geweest voor advies... Ik kreeg 5 tabletjes Diazepam mee, voor 'uiterste nood' waarvan ik er 1 heb gebruikt toen het op z'n heftigst was.

Verder heb ik het niet meer gebruikt omdat er weinig bekend was van het effect van deze 'spierverslapper' op de baby en ik geen risico wil lopen.

Ondanks dat ik niet geloof dat de Diazepam er iets mee te maken had kreeg ik vlak erna gevoelens die ik niet eerder ervaren heb. Ik werd erg neerslachtig, zag alles somber in en maakte onnodig veel ruzie met M. terwijl M en ik eigenlijk nooit ruzie hebben....

Ik sliep slecht, hing iedere dag boven de toilet, werd vaak wakker, had veel rugpijn en was een emotionele warboel.

Daarbovenop kregen we heel slecht nieuws in de familie.
Hier wil ik niet te ver over uitwijken maar de ziekte is terug bij W.
De klap die we allemaal hebben gekregen hierdoor is groot, er is een groot verdriet en een heftige onzekerheid in de plaats gekomen voor die neerslachtigheid (die gelukkig na 3 weken weg ging)
... De tijd zal ons moeten leren hoe of wat het verder moet met W maar voorlopig drukt de verschrikkelijke waarheid op mijn hart. Ik zou niet weten wat ik moest als.... ..... ..... 

Voor nu is er ook ander nieuws: Mama L komt morgen lekker een nachtje slapen! Omdat wij zo ver weg wonen zie ik haar niet heel veel dus ik vind het super. Ze komt met het OV om te kijken hoe dat gaat en als dat allemaal goed gaat komt ze misschien vaker langs. Ik mis haar erg dus dat zou fijn zijn. Woensdag om 15.45 uur is de 12-weken echo en dan gaat ze ook mee.

Hopelijk is alles nog goed met ons kleine 'draakje'...

Vertellen maar!!! Deel 1/2

Zo daar ben ik weer, of beter gezegd: daar zijn 'wij' weer.
Volgens eigen berekening ben ik vandaag 5 weken en 4 dagen zwanger.
Gisteren en eergisgteren waren hele spannende dagen want wij hebben besloten het de familie toch al te vertellen! (nouja.. ik eigenlijk...)

Heel eerlijk? ik hield het niet meer... Ik ben zo verheugd dat ze het nu weten!

Eerst naar mams

Maandag eerst naar mams gegaan, terwijl ze de bami stond te maken vroegen we haar en broer G even naar buiten te komen en gaven we ze een cadeau'tje.
Mams een paar sokjes met de tekst: I Love Oma en broer een mok met de tekst I Love Oom...
De reacties zijn zo lief en gelukkig heeft Mart het op film!!!

Mams is helemaal in e wolken en wil graag iets bijzonders voor ons doen. Ze denkt eraan omj de kinderwagen cadeau te geven maar we hebben afgesproken eerst even af te wachten welke het wordt en of dat niet een te duur cadeau is. (weet zelf nog niet eens wat die dingen kosten...)
Ze had het echt nog niet verwacht nu maar is superblij en daar gaat het om!

Toen naar paps

Mijn ouders zijn uit elkaar (al jaren) dus een 2e bezoekje was nodig laten we maar zeggen.
Gelijk door naar Paps en W en hun reactie was ietsjes anders....
Niet negatief.. maar anders...

Ze hadden blijkbaar al een vermoeden doordat ik in het berichtje gezet had dat 'het belangrijk was'. (ouders wonen in dezelfde stad, wij wonen anderhalf uur ervandaan dus het was wel zo praktisch om in 1 x door te gaan en ik nam geen nee als antwoord) Achteraf ook wel een beetje stom van me maar ik wilde zeker weten dat ze thuis waren...
In ieder geval waren ze wel heel erg blij en al was hun eerste reactie niet zo tof als die van mams zijn ze inmiddels heel erg happy!

Dan ook maar langs de meiden

Omdat ook mijn zus en haar vriendin in dezelfde stad wonen hebben we afgesloten met een bliksembezoekje alvorens huiswaarts te keren. Even een kort telefoontje met: 'kunnen we zo ff langskomen? Het is belangrijk!' was genoeg en hoppa daar gingen we.

10 minuten later werden we naar binnen getrokken met een supernieuwsgierige half springende en hupsende zus die niet snel genoeg kon vragen:

 'Komen jullie vertellen wat ik denk dat jullie komen vertellen??!'

Ik moet weer glimlachen als ik haar voor me zie trouwens...
Toen zijn we voldaan naar huis gegaan en lekker ons mandje ingedoken.

Morgen vertel ik over ons bezoek aan Mart zijn ouders...

Vertellen maar deel 2 van 2

Nu de andere opa's en oma's 

Na de drukte van het vertellen aan 'mijn kant' van de familie zijn we dinsdag doorgegaan naar de familie van M. Eerst even het huis gepoetst en daarna in de tuin geholpen... het wordet wel wat! we zijn nu de hele achtertuin aan het leeghalen zodat we er onze droomtuin van kunnen maken namelijk.

Daarna naar Vlaardingen en een cadeau gegeven: Aan Pa de sokjes met 'I love Opa' en aan Ma een rompertje met 'oma's knuffeltje'.
Ze zijn helemaal in de wolken!! Toen door naar de verjaardag van schoonzus J en tegelijk ook maar te vertellen dat we een kindje verwachten. Omi en tante L waren er ook dus het was toch wel spannend maar iedereen vindt het superleuk!

Iedereen weet het gelijk dus dat is ergens wel spannend maar ook wel een opluchting. Eindelijk hoeven we er niet meer geheimzinnig over te doen. Nu de komende 2 weken nog doorkomen tot de eerste echo.... zoo spannend!

Oma's snijden stokbrood...

Het was dinsdagmiddag en we gingen op weg naar Vlaardingen voor familie R.

Martin komt uit Vlaardingen dus daar zit alle schoonfamilie lekker dicht bij elkaar en konden we in 1 x een bezoekje aan iedereen doen! (we zijn lekker praktisch)

Cadeautje voor Oma R: een rompertje met de tekst 'Oma's knuffeltje'

Cadeautje voor Opa R: sokjes met de tekst 'I love opa'

Omdat familie R al een kleinzoon heeft is het voor hun niet zoals het voor mijn ouders was, maar toch vinden ze het natuurlijk fantastisch. Opa R kreeg tranen in zijn ogen terwijl Oma 'nog even het stokbrood moest snijden' en daardoor pas iets later doorhad wat er aan de hand was hahahha....

Toen op naar de rest van de familie die zich voor het gemak ivm verjaardag van schoonzus J lekker hadden verzameld! Martin vertelde het vol trots gelijk en inmiddels is dus iedereen op te hoogte.

Nu de komende twee weken wachten op de eerste echo... SPANNEND!

Hou je op de hoogte ;)

Kwaaltjes en geheimen...

Daar ben ik weer. Inmiddels zijn we een klein beetje aan het idee gewend en ben ik volgens een snelle berekening van de dokter 4 weken en 5 dagen in verwachting.

Dat is een beetje gek omdat de daadwerkelijke 'bevruchting' ongeveer 2 weken geleden moet zijn geweest. (ons weekendje Harderwijk!)

 Maar de telling schijnt vanaf de eerste dag van je laatste menstruatie te zijn. In elk geval zijn we dolgelukkig en heb ik voor mijn gevoel al een paar 'echte zwangerschapskwaaltjes'.

Kwaaltjes die ik (achteraf) aan mijn zwangerschap toewijs:

• Hongerr!! echt veel en vooral s'avonds.
• Zwaarder geworden, nu al ruim 3 kg -_-
• Heel veel plassen, ook s'nachts minimaal 1x maar vaak 3x eruit moeten
• Moe. Ik! Ben! Erg! Moe! Met opstaan valt het nog wel mee, dat is altijd lastig maar nu ben ik vaak 'vroeg'wakker (hahaha vroeg is nu 08:30... wacht maar Roos...)
  Maar vooral midden op de dag stort ik echt in. Gisteren tot 22:30 uur op kantoor gezeten en echt helemaal gesloopt terwijl ik normaal tot middernacht de benen onder mn lijf vandaan loop!
• Stemmingswisselingen. Niet heel veel gelukkig maar ik merk wel dat net als toen ik de pil slikte ik heel uiteenlopende emoties heb. Meestal ben ik dolgelukkig maar soms slaat dat ineens om in super depri m.b.t. de toekomst.

Gelukkig ben ik (nog) niet misselijk en heb ik weinig rugpijn. Ik hoop dat de misselijkheid me bespaart wordt. 

Het Geheim

Dan 'Het Geheim'... wij weten het nu 3 dagen en wat is het nu al ver-schrik-kelijk moeilijk om niet mijn moeder op te bellen of gewoon de auto te pakken en naar haar toe te gaan... Ik mis haar erg en normaal gesproken belden we iedere dag maar nu durf ik niet omdat ik bang ben dat ik het verraad.

Mart wil wachten tot we de eerst echo hebben gehad (15 juli om 10.00 uur) en daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Er kan ook nog zoveel misgaan in deze fase dat het misschien verstandiger is om het nog niet te vertellen.

Maar toch wil ik dat stiekem heel graag!

We zijn ook aan het nadenken hoe we dat willen doen want we willen het eigenlijk wel op een speciale manier doen. Mijn ouders worden natuurlijk voor het eerst opa en oma en dat verdient een bijzonder moment vinden wij.
Ook natuurlijk verzinnen we iets speciaals voor Mart z'n ouders, want die zijn dan wel al opa en oma van Mart z'n broer maar toch...

Er is nog zoveel wat ik wil schrijven maar dat bewaar ik voor een volgende keer.

Dan vertel ik je alles over 'ons sesamzaadje'...

Een week later...

Pfoee ik weet niet goed wat ik moet schrijven... er gaat van alles door me heen.

 Ik heb zojuist 2 zwangerschapstesten gedaan en ze geven allebei aan dat ik zwanger ben.

Ergens hou ik mezelf graag voor dat het pas zeker is als de dokter het zegt maar als allebei hetzelfde aangeven en de test van clearblue (ja die dure!) is moet er toch wel iets van waar zijn...?

Oké ik ben nu te blij en verward om verder te schrijven.. hou je op de hoogte!

Babyvogels en vroege testen

Vandaag is het maandag dus we zijn samen 'vrij'. We gaan zo wel naar de zaak toe voor de administratie maar hebben net uitgebreid gebruncht thuis en zijn hopelijk vanavond ook niet al te laat thuis. De twee babyvogels van Kleintje (mamavogel) en Donald (papavogel) zijn al bijna volwassen en willen bijna geen pap meer dus over een weekje mogen ze naar hun nieuwe huisjes. We zullen ze stiekem best wel missen maarja het is nu eenmaal zo!

Vandaag heb ik een 'vroege' zwangerschapstest gedaan maar zoals ik al verwachte is het nog niet zover. 

Dat zou natuurlijk ook wel heel snel zijn maar stiekem hoop ik er toch op dat 't snel lukt. Ook omdat we hebben afgesproken dat we niet midden in de zomer de baby willen laten komen (hoogseizoen op de zaak) en ik dus nu t/m Aug heb om zwanger te raken en we anders weer een paar maanden moeten wachten tot we 't weer kunnen proberen...

Anyway Mart wil nu graag gaan en hij heeft ook wel een beetje gelijk: hoe eerder we op de zaak zijn hoe eerder we weer naar huis kunnen!

Ons weekendje weg!

Het is weer een paar dagen geleden dat ik iets heb geschreven dus bij deze.
Ons 'weekendje Harderwijk' was fan-tas-tisch!!
We hadden een heeeel fijn hotel aan de Harderwijkse boulevard, een mooie gekoelde kamer met inloopdouche en ligbad én topweer!

We zijn maandag heen en woensdag weer terug gegaan... (weekenden zijn als je een eigen restaurant hebt van maandag tot woensdagochtend)
We hebben de dagen gevuld met wandelen, praten, shoppen en op terrasjes zitten. Als afsluiter heerlijk bij 't nonnetje gegeten en gedronken (oops).

Het was echt fijn en ik voel me weer een beetje opgeladen nu...

Inmiddels weet (alleen) S dat we graag ouders willen worden en dat is toch wel fijn: iemand met wie ik mijn twijfels en vragen kan delen.
natuurlijk wil ik het dolgraag aan mams vertellen maar voor hetzelfde geld duurt het nog een jaar... al die vragen en ongetwijfeld goed bedoelde adviezen heb ik denk ik liever als er daadwerkelijk iets aan de hand is.

Een eigen zaak, pollendag en een overleden Dinky

Zooo daar ben ik weer. Nu de eerste kriebeltjes van het nemen van de grote beslissing een beetje zijn wegge-ebt sta ik weer iets steviger met beide voeten op de grond.

Dat wil zeggen da tik niet meer iedere dag op zoek ben naar bay-weetjes en dat ik ongeveer om de dag denk aan 'hoe het zou zijn'.... toegegeven.. dat is nog best veel maar de eerste paar dagen kon ik letterlijk nergens anders meer aan denken!

we hebben gisteren ook alvast een setje van 2 zwangerschapstesten gehaald. Ik weet dat het wat vroeg is maar je kunt ze maar beter in huis hebben voor als je vermoedt dat 't is gelukt leek me...

Verder gaat 't thuis en op de zaak allemaal zijn gangetje. Natuurlijk zou het in het restaurant iets drukker mogen en hebben we zoals altijd wat uitdagingen op ons pad (M gaat weg...-_-)
maar ik weet zeker dat we ook daar wel weer oplossingen voor vinden!

Uiteindelijk komt het altijd wel weer goed en linksom of rechtsom: Wij komen er wel!


Grappige momentjes..

Wat betreft voorbereiden op zwanger worden zitten er toch wel wat haken en ogen aan.
Zo heb ik soms erge last van hooikoorts maar de medicijnen die ik daartegen gebruik zijn niet volledig getest bij zwangerschap,k dat houdt eigenlijk in dat ik ze beter niet kan nemen en als ik straks zwanger raak helemaal niet.
Dat zorgt tot nu toe al voor lachwekkende taferelen want ik nies erg veel op zo een 'pollendag' en aangezien ik bijna een halve meter achteruit schiet en een gek piepje maak (sorry hoor!) tijdens het niezen kun je je voorstellen dat 't personeel zich suf lacht...

Er volgt dan meestal een: neem dan een pilletje! wat ik dus niet kan doen maar ook niet kan vertellen... LASTIG!

Maar goed naast al dat geklaag gaat het eigenlijk heel goed, Martin en ik zijn echt gek op elkaar en we zijn vandaag ook nog 3 jaar getrouwd! Als verrassing nam hij me gisteren mee naar Zaltbommel waar ik bij de juwelier een schitterend horloge heb uitgekozen... wat is het  toch een droppie!

Oke ik ga nu even lekker sporten en dan nog even het huishouden doen, vervolgens maar op de fiets naar de zaak 'Mensen bel de krant Rosita gaat fietsen!' ...
Dinky, mijn trouwe autootje is overleden dus ik heb geen keuze...
(Afgeleid van Dinkytoy, mijn lieve trouwe Twingo, compleet in de prak gereden door vriend en collega B -_-)

Vanaf 18 juni kan ik overigens een zwangerschapstest doen dus ik hou jullie op de hoogte! het zal vast niet gelijk raak zijn maar je weet maar nooit!
Vanavond komt Sas in ieder geval met Renée naar de zaak dus dan heb ik alweer wat fijne babypret om me heen!

Foliumzuur en luxe uit eten?

Gisteren ook gelijk begonnen met het nemen van foliumzuur.
Dit zijn tabletjes die ik iedere ochtend in moet nemen en die geboorteafwijkingen tegengaan.
De dokter zei na het verwijderen gisteren ook nadrukkelijk dat ik gelijk vruchtbaar kan zijn en daarom dus alle ´regels´ al moet opvolgen.
Maar eerlijk gezegd denk ik dat die dingen pas nodig zijn als je daadwerkelijk zwanger bent. 

Natuurlijk ga ik me er wel netjes aan houden maar we hebben al maanden een etentje bij Restaurant ´t Nonnetje´ in Harderwijk gepland staan voor ons 3-jarig huwelijksjubileum...
Nu gaat ons weekendje Harderwijk gewoon door maar dan kan ik dus geen heerlijke wijn drinken, lekkere gebakken eendenlever eten of een subliem kaasplateau uitzoeken...
Dat maakt niet echt uit maar t voelt toch een beetje als onzin omdat ik dan waarschijnlijk echt nog niet zwanger kan zijn en ik al dat lekkers voor niks moet laten én er dan ook nog eens niets over kan zeggen...
Je hoort het al: eten en drinken en iets niet mogen? Dat wordt hoe dan ook een uitdaging!
Nu ga ik naar S, N en Baby R toe om te kijken of die muts zichzelf niet weer overbelast!

Vandaag is mijn spiraal verwijderd

19 mei 2016

Vandaag is mijn spiraal verwijderd

Martin en ik zijn nadat we bij baby R op kraamvisite waren (wat is ze prachtig) aan de praat geraakt over baby's en onze toekomst...
Zowel Mart als ik blijken er al een tijdje over na te denken hoe het zou zijn als we zelf een gezinnetje starten en dat we het allebei toch wel heel graag zouden willen.
We bleven maar nadenken, praten, meer praten en fantaseren...
Uiteindelijk hebben we dus besloten om het gewoon te proberen.
Natuurlijk hebben we geen idee hoelang het gaat duren en of we überhaupt wel het geluk mogen hebben om samen een kindje te krijgen maar alleen al het idee dat de mogelijkheid bestaat maakt me op dit moment zo blij.
We hebben besloten om voorlopig nog niemand te vertellen dat we 'aan het proberen' zijn. Daar hebben we zat redenen voor maar toch is het nu al lastig,

Er zijn zoveel vragen en momenten die ik bijvoorbeeld bij mams zou willen neerleggen.

Maar eerst maar eens afwachten...