Vertellen maar!!! Deel 1/2

Zo daar ben ik weer, of beter gezegd: daar zijn 'wij' weer.
Volgens eigen berekening ben ik vandaag 5 weken en 4 dagen zwanger.
Gisteren en eergisgteren waren hele spannende dagen want wij hebben besloten het de familie toch al te vertellen! (nouja.. ik eigenlijk...)

Heel eerlijk? ik hield het niet meer... Ik ben zo verheugd dat ze het nu weten!

Eerst naar mams

Maandag eerst naar mams gegaan, terwijl ze de bami stond te maken vroegen we haar en broer G even naar buiten te komen en gaven we ze een cadeau'tje.
Mams een paar sokjes met de tekst: I Love Oma en broer een mok met de tekst I Love Oom...
De reacties zijn zo lief en gelukkig heeft Mart het op film!!!

Mams is helemaal in e wolken en wil graag iets bijzonders voor ons doen. Ze denkt eraan omj de kinderwagen cadeau te geven maar we hebben afgesproken eerst even af te wachten welke het wordt en of dat niet een te duur cadeau is. (weet zelf nog niet eens wat die dingen kosten...)
Ze had het echt nog niet verwacht nu maar is superblij en daar gaat het om!

Toen naar paps

Mijn ouders zijn uit elkaar (al jaren) dus een 2e bezoekje was nodig laten we maar zeggen.
Gelijk door naar Paps en W en hun reactie was ietsjes anders....
Niet negatief.. maar anders...

Ze hadden blijkbaar al een vermoeden doordat ik in het berichtje gezet had dat 'het belangrijk was'. (ouders wonen in dezelfde stad, wij wonen anderhalf uur ervandaan dus het was wel zo praktisch om in 1 x door te gaan en ik nam geen nee als antwoord) Achteraf ook wel een beetje stom van me maar ik wilde zeker weten dat ze thuis waren...
In ieder geval waren ze wel heel erg blij en al was hun eerste reactie niet zo tof als die van mams zijn ze inmiddels heel erg happy!

Dan ook maar langs de meiden

Omdat ook mijn zus en haar vriendin in dezelfde stad wonen hebben we afgesloten met een bliksembezoekje alvorens huiswaarts te keren. Even een kort telefoontje met: 'kunnen we zo ff langskomen? Het is belangrijk!' was genoeg en hoppa daar gingen we.

10 minuten later werden we naar binnen getrokken met een supernieuwsgierige half springende en hupsende zus die niet snel genoeg kon vragen:

 'Komen jullie vertellen wat ik denk dat jullie komen vertellen??!'

Ik moet weer glimlachen als ik haar voor me zie trouwens...
Toen zijn we voldaan naar huis gegaan en lekker ons mandje ingedoken.

Morgen vertel ik over ons bezoek aan Mart zijn ouders...